29 Mart 2010 Pazartesi

Asıyorum astıııımmmmmmm

Asıyorum, astııııımmmmmmmm. İşte yine klasik bir Pazartesi. Haftasonundan çıkmış ev, ev değil ahır sanki. Bir yerden başlamak lazım ama nereden? Üstelik hava da kapalı mı kapalı. Akşamdan beri neredeyse dinmeyen yağmur ortalığı sulara boğmuş. İş yapmaktan ziyade yorganı çekip yatasım var, elime bir dergi alıp tembellik edesim var, kahveyle başlayıp çayla bitiresim var. Ama iş te var! Anasını sattığımın ev işi de nankör mü nankör. Şimdi yapacam akşam üzeri çocuklar gelince sanki hiç yapmamış gibi olacak ortalık yine. Nerden mi biliyorum? Bunun adı tecrübe!!! Bugün asasım var herşeyi. Başta ev işlerini.... En iyisi çamaşırdan başlayayım önce. Onlar yıkanırken ben en tembel halimle, üzerimde pijamalarla saç baş bir yerde şeklinde kahvemi içer, bu arada da yeni ayın dergilerini karıştırırım. Sonra bir ara bitince kalkar, yıkanmış mis kokulu çamaşırlarımı asarım. Asmak dedim de, durun bir dakika! Sadece çamaşırlar mı asılır ipe? Başka neler asabilirim bu merete? Hayal ettiklerimi assam, millet arkamdan konuşur mu deli diye? Desinler, bana ne! Bugün benim günüm, bugün özgürüm, hürüm, kendi kendimin hem efendisiyim, hem kölesiyim. İsterim yaparım, isterim kaçarım. O halde başlıyorum. İlk önce işi asardım! Bugunluk bensiz idare etsinler ve mümkünse bu süreci iyi öğrensinler. Yaşlanıyorum sanırım zira tahammül seviyemde azalma, şikayet seviyesinde artış gözlemledim, sonum hiç te parlak değil. Bir tencere ve yanında bir kepçe asardım ikinci sırada. Israrla kendi yemeğimi kendim yaparım dememe rağmen, evdeki kadın sürekli olarak yağ ve domates, salça dengesini bozduğunda, ne pişireceğim derdinde de uzaklaşamıyor, bu konuyu ve işi kimselere havale edemiyorum. Belki astığım tencere evrende görülür de bir şekilde boş diye doldurulur diyorum. Çorap assam, içine de dileklerimi yazsam hani diyorum Noel Baba yolunu ve mevsimi karıştırıp uğrar mı benim ipe, dokunur mu hayallerime? Bir de hayallerimi resimlendirip assam, işe yarar mı bu evrende? Konu komşudan ziyade çekim yasası uğrar mı bu ipteki hayallere! Garantisi ve güvencesi olan huzurlu bir iş, sevgi ve huzur kıvılcımları ile ışıldayan bir ev, sorumluluk sahibi çocuklar, düzenli bir hayat, aşkın sürekli sıcak tutulduğunu ispatlamak için kendiyle yarışan bir koca ve ve ve kilolarından, selulitlerinden arınmış, enerjik ve fit duruşu ile herkesin gıptayla baktığı alımlı, çekici, cazibeli ve hatta seksi bir ben.... Neden olmasın ki? Değil mi ama? Astım asıyorum derken, bu hayaller ve yapılmayan işlerden ötürü akşama kocam ve çocuklar asacak beni o ipe, göreceğim o zaman halimi! Kaçtım ben dostlar, çamaşır bitti, makina beni çağırıyor dııtt dııtt. Sırada mutfak ve yemek varJ) Sevgilerimle, Papatya

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder